Over de schrijfster

Twan groeide op in een vrijstaand donker huis, met nissen, erkertjes en verborgen hoekjes, een diepe kelder en een warme zolder waar in de herfst sterappeltjes te drogen werden gelegd. Aan de achterkant van het huis lag een plaatsje met een enorme perenboom in het midden en daarachter een paradijselijke tuin met fruitbomen tussen hoog gras, wilde viooltjes en aardbeien. Er stond ook een schuurtje in, waarnaast Twan haar eigen tuintje had.
Als klein kind was ze dol op sprookjes, vooral op “De wolf en de zeven geitjes”, dat haar moeder haar keer op keer moest voorlezen, “Jorinde en Joringel” en “Broertje en zusje”.
Ze verzon ook haar eigen sprookjes: over kabouters die onder de aardbeienplanten leefden, elfjes die tussen de kersenbloesems speelden en duiveltjes die op de bodem van de regenton onder het keukenraam woonden.

Zodra ze kon schrijven begon ze verhaaltjes en rijmpjes op papier te zetten. Toen ze tien jaar was schreef ze haar eerste boek, over twee jongens die een bende smokkelaars ontmaskeren, gevolgd door een tweede op haar zestiende. Dit tweede boek ging over de gevoelens, dromen en angsten van een opgroeiend meisje. Deze interesse in de innerlijke belevingswereld leidde uiteindelijk tot haar keuze om psychotherapeute te worden en zich te verdiepen in de invloed van jeugdervaringen op het latere leven.

Klik hier voor audio- en videointerviews met de schrijfster!